معادله ی روزی در کسب و کار
در این مقاله در مورد معادله ی روزی و تلاش در کسب کار و اینکه اگر روزی ما از قبل نوشته شده و اعتقاد ما این است که هر کسی روزی خودش را دارد پس چرا من تلاش کنم از آن طرف اگر من تلاش کنم به تمام خواسته هام میرسم پس ممکن است با آن روزی که از قبل برای من نوشتهو مهیا شده مغایرت داشته باشد و بین این دو جمله به تضاد می‌رسیم.
حالا چه باید کرد اولا این دو جمله ابدا با همدیگر در تضاد نیستند قصه ای از پیامبران اولوالعزم است که می فرمایند خدایا من بیمار شدم و تا من را شفا ندهی من هیچ کاری نمی کنم وحی می آید که تو خودت رو طبابت کن و حالا اینکه ما شما را شفاعت کنیم یا نه دست ماست یعنی آن جمله معروفی که از تو حرکت از خدا برکت اینجا نمود پیدا میکند که ما باید یک اقدامی انجام بدهیم و بعد منتظر دریافت آن چیزی که برامون مقدر شده باشیم.
یه جمله خیلی زیبایی هست از حضرت مولانا در غزل شماره ۲۱۵۴ که می فرماید لقمه هر خورنده را درخور او دهد خدا آنچه گلو بگیردت حرص مکن مجو مجو این اشاره به آن نکته ای دارد که آن روزی که خدا برای شما مقدر کرده در خور شأن شماست.
معادله ی روزی در کسب و کار
معادله ی روزی در کسب و کار
حال این شأن یعنی چی حضرت حافظ در غزل شماره ۴۸۱ خودش می گوید که بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد حالیا فکر صبو کن که پر از باده کنی که این قسمت برای ما قشنگ شفاف می گوید خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی خیلی به شما سخت می آید که اگر چیزی که روزی شما نیست رو بخواهی طلب کنی در ادامه می گوید گر از آن آدمیانی که به بهشتت هوس است عیش با آدمی چند پری زاده کنی
که زیبا ترین قسمتش در بیت اینجاست چهارم تکیه برجای بزرگان نتوان زد به گزاف مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی اسباب بزرگی یعنی چه فرض کنید در منطقه ما باران میاد خوب وقتی حجم زیادی آب در روی زمین جاری می شود وقتی برکات و نعمات الهی است ما باید بستری برای ذخیره سازی این آب هم داشته باشید چند روز سال بارانی است چه حجمی باران می بارد و ما در طول سال می خواهم از این استفاده کنیم.
پس برای آن یک مخزن فراهم می کنیم که بتوانیم این حجم آب را در طی سال ازش استفاده کنیم فرض کنید که بهترین و مجهز ترین و بزرگترین سد جهان را هم ما درست کنیم اما اگر روزی ما آن باران نباشد سد ما همچنان خالی خواهد بود حالا آن چیزی که وظیفه ما است می گوید تکیه برجای بزرگان نتوان زد به گزاف به جای یک حرکت بزرگ یا جای یک انسان بزرگ بشینی و انتظار دریافت آن برکات را داشته باشیم مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی ما باید سد خودمان را بسازیم باید تلاش خودمان را بکنیم.
که اگر باران آمد سهم ما بیشتر از سایرین باشد آن کسی که تلاش بیشتری می کند آن کسی که گنجایش ظرف وجودی خودش را افزایش میدهد قطعاً وقتی باران الهی نازل شود حجم بیشتری از این نعمات و برکات می تواند برای خود ذخیره کند پس اینکه من چیکار کنم هیچ کاری نکنم روزی میاد ابداً اینطور نیست.
معادله ی روزی در کسب و کار
معادله ی روزی در کسب و کار
باید آن ظرف وجودی را فراهم کنیم فرض کنید دو دوست با هم به لب دریا می روند یک نفر با خودش یک لیوان می برد و آن یکی، یک ظرف بزرگ می برد خوب برکات و نعمات هست ولی هر کسی به اندازه ظرفش از اون دریا می تواند سهمی برداشت کند پس اینکه ما باید اول جنبه وجودی خودمان را افزایش بدهیم اسباب بزرگی خودمان را آماده کنیم آن موقع است که بتوانیم انتظار روزی بیشتری داشته باشیمحالا باز این روزی که برکات و نعمات الهی که همیشه هست اگر بیش از آن را ما طلب کنیم حضرت حافظ می گوید خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی پس همان نکته‌ای که حضرت مولانا می گوید:
وقتی من به اندازه ظرفم روزی می خواهم لقمه هر خورنده را درخور او دهدخدا اگر ظرف شما یک کیلو جا داشته باشد و خدا ۵۰ کیلو برای شما داخل آن ظرف محتویاتی بریزد قطعاً ظرف شما متلاشی خواهد شد چرا دوباره حضرت حافظ می گوید اسباب بزرگی شما باید فراهم باشد باید گنجایش آن را داشته باشید که حضرت مولان در ادامه می گوید آنچه گلو بگیردت حرص مکن مجو مجو که اگر روزی ماست باید متناسب هیکل، شخصیت و ساختار ما باشد.
اگر روزی فراتر از ظرف وجودی خودمان طلب کنیم گلوی ما را می گیرد و اگر قرار خوردن آن روزی ایجاد لذت کند و خوردن روزی بیشتر از حد خودمون ایجاد عذاب می کند و گلوی ما را میگیرد.
